ZALIG AAN DE AFWAS MET MAMA
ZALIG AAN DE AFWAS MET MAMA Hier in Cap Martin is de behoefte om trends in de Nederlandse literatuur te volgen buitengewoon gering. De wereld wordt kleiner en kleiner, maar de geografische afstand ervaar ik nog steeds als weldadig. Toen ik nog in Amsterdam woonde boeide de waan van de culturele dag me overigens ook al weinig, maar je leek er minder aan te kunnen ontkomen. Natuurlijk betekent dit niet dat ik aan de Côte d’Azur nooit iets meekrijg van de Nederlandse literaire coterie. Namen van nieuwe, Nederlandstalige schrijfster zoals Annelies Verbeke, Elke Geurts, Franca Treur, Niña Weijers, Rascha Peper, Marente de Moor, ken ik, maar zonder van een van deze schrijfsters zelfs maar één boek te hebben gelezen. Ik kwam deze namen vanochtend weer tegen toen ik op het internet in een tekst belandde die me mijn wenkbrauwen deed fronsen, een tekst van een Nederlandse schrijver wiens naam ik eveneens wel maar wiens werk ik ook al niet ken. ...